Στεναχωριέμαι διότι…
στις ευρωεκλογές δεν μιλήσαμε για την Ευρώπη,
τα συνθήματα αντικατέστησαν πλήρως τα επιχειρήματα,
δεν υπάρχει πολιτικός λόγος πια,
τα ΜΜΕ έχουν βαθύτατη διείσδυση στον πολιτικό ψυχισμό μας,
τα ΜΜΕ ορίζουν τις ταμπέλες,
οι ταμπέλες προκαθορίζουν την ατζέντα,
οι ακομπλεξάριστοι συζητητές, ζουν τη δικτατορία της ταμπέλας,
στο γήπεδο οι οπαδοί είναι πιο πολιτισμένοι,
ακόμα κι οι αρχηγοί χειραγωγούνται,
η δημοκρατία έχει εκφυλιστεί σε «οπαδισμό»,
τα πάθη δεν σβήνουν ποτέ,
ο καθένας κοιτά την πάρτη του,
κανείς, πλην του εαυτού μας, δεν μπορεί να έχει δίκιο,
ακόμα και μορφωμένοι και έξυπνοι άνθρωποι πέφτουν στην παγίδα της απολιτικής εκλογικής διαμάχης με τσιτάτα, συνθήματα, αφορισμούς, κραυγές και ύβρεις,
ακόμα και η επιστημονική ελίτ αυτού του έθνους αντί για ανάλυση πολιτικών ζητάει αίμα.
Χαίρομαι διότι άνθρωποι που εκτιμώ βαθιά, έδωσαν όμορφους αγώνες.
Ελπίζω σε καλύτερες (πολιτικές) μέρες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου