"Η ζωή εν τάφω..."

«Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ, και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σήν…» Τη Μεγάλη Παρασκευή κορυφώνεται το Θείο Δράμα. Είναι η ημέρα των Παθών του Ιησού. Ημέρα απόλυτης αργίας και νηστείας, αφιερώνεται στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου: Το μεσημέρι, γίνεται η Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και τοποθετείται στο Ιερό Κουβούκλιο ένα ύφασμα στο οποίο έχει κεντηθεί η ζωγραφιστεί ο Χριστός νεκρός. Τότε αρχίζει ο στολισμός του Επιταφίου με λουλούδια της άνοιξης.

Όταν νυχτώσει, αρχίζει η ακολουθία και η περιφορά του Επιταφίου, κατά τη διάρκεια της οποίας ψάλλονται σε τρεις στάσεις τα λεγόμενα Εγκώμια, μικρά τροπάρια αγνώστου ποιητή. Τα πιο γνωστά από αυτά είναι το «Η ζωή εν τάφω…», το «Το αξιον εστί μεγαλύνειν…», το «Αι γενεαί πάσαι…» και το ίσως πιο αγαπημένο όλων «Ω γλυκύ μου ‘Εαρ…».

Σε πολλές περιοχές, την ώρα της περιφοράς του, ανάβουν φωτιές, στις οποίες καίγονται θυμιάματα, ενώ σε άλλες καίγεται ο Ιούδας. Μετά την περιφορά του Επιταφίου, τα λουλούδια του μοιράζονται στους πιστούς, οι οποίοι τα φυλούν μαζί με τις εικόνες στα σπίτια τους. Η νηστεία της ημέρας είναι αυστηρότατη και απαγορεύει ακόμη και το λάδι.