Μετά την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου
και
την
υπερψήφιση
του
προϋπολογισμού του 2013, πολλά ερωτήματα
γεννούνται για τον ρόλο της Αντιπολίτευσης και
τις συνδιαλλαγές που διαφαίνονται με την
Διοίκηση, που πολλές φορές είναι μυστικές και
επικίνδυνες.
Εκτός από τους εκλεγμένους υπάρχουν και
αυτοί που βρίσκονται στην αντιπολίτευση. Είτε το θέλουν είτε όχι και
η δική τους δουλειά θα κριθεί σε τέσσερα χρόνια ακόμα και αν δεν
είναι εκ νέου υποψήφιοι.
Δυστυχώς στην τοπική αυτοδιοίκηση η αντιπολίτευση είναι είδος
σε ανεπάρκεια αφού οι περισσότεροι είτε δεν ασχολούνται καθόλου
με τα αντιπολιτευτικά τους καθήκοντα είτε η ενασχόλησή τους είναι
τυπική μέχρι να έρθει ξανά η ώρα της κάλπης.
Η εμπλοκή με τα κοινά δεν σημαίνει απαραίτητα εκλογή. Ο ρόλος
της αντιπολίτευσης σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να είναι
διακοσμητικός ή απλώς επικριτικός απέναντι στους εκλεγμένους
άρχοντες. Αντίθετα πρέπει να είναι δημιουργικός αναλαμβάνοντας
πρωτοβουλίες και καταθέτοντας προτάσεις προς το συμφέρον της
κοινωνίας που υπηρετούν.
Αυτό δεν ισχύει μόνο για όσους εκλέχθηκαν, έστω και στην
αντιπολίτευση, αλλά και για όλους όσους ήταν υποψήφιοι. Όταν
κάποιος θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά μπορεί να το κάνει χωρίς
απαραίτητα να είναι εκλεγμένος. Μπορεί να συμμετέχει στα δημοτικά
και νομαρχιακά συμβούλια, να καταθέτει τις προτάσεις του, να
κρίνει είτε θετικά είτε αρνητικά τις κινήσεις των συμβουλίων αυτών
και να ενημερώνει και τους συμπολίτες του που δεν κάνουν κάτι
αντίστοιχο.
Πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούμε όλοι μας ότι στη
δημοκρατία η ενασχόληση με τα κοινά δεν είναι απλώς δικαίωμά
μας αλλά υποχρέωσή μας ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε και
να κρίνουμε. Στην αντίθετη περίπτωση δεν δικαιούμαστε να έχουμε
καμία απαίτηση από τους εκλεγμένους άρχοντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου