Της Μαρκέλλα Μικέλη
Σεπτέμβρης πια, πότε έφτασε κιόλας! Θα μου πεις δεν ήταν καλοκαίρι αυτό το φετινό, βροχές, capital contols, δημοψήφισμα, ναι, όχι, όχι στον Γιάνη και ναι στο eurogroup, καύσωνας, 3ο μνημόνιο, ξανά eurogroup και κάλπες…
Σεπτέμβρης της επιστροφής. Ακόμη κι αν δεν έφυγες για να επιστρέψεις, ο Σεπτέμβρης την κουβαλάει την επιστροφή μέσα του. Βραδιάζει πιο νωρίς, ψάχνεις καμιά πικέ κουβερτούλα τα βράδια και κοιτάς τον ουρανό, κάθε παράξενο συννεφάκι σκέφτεσαι μήπως σημαίνει πρωτοβρόχια. Σεπτέμβρης με σταφύλια, πολλά, μικρά, μεγάλα, ροζέ, με κουκούτσια ή χωρίς, λευκά και μαύρα.
Σεπτέμβρης με ανοικτά παράθυρα, φύλλα που πέφτουν και μυρωδιές, της γης, της πόλης, των καινούριων σχολικών βιβλίων. Πρέπει να βάλεις σε τάξη τα πάντα, λες και κάποιος μαγικά τα αποσυντονίζει όλα το καλοκαίρι, τον Αύγουστο. Ένα κουκούτσι από καρπούζι είναι κολλημένο στο πλακάκι στο μπαλκόνι, ξεράθηκε εκεί, στον αρμό. Και τα φυτά ξεράθηκαν κι ας τα πότιζες.
Βέβαια για όσα ξεράθηκαν, σκονίστηκαν και έσπασαν μέσα μας αυτό το καλοκαίρι ούτε λόγος! Πάνε τα παλιά, του Ιουλίου, άστα, ξέχασε τα, μην τ’ αγγίζεις. Πρώτο μας δημοψήφισμα ήταν στο κάτω-κάτω, θα μάθουμε, και πρώτη φορά αριστερά, θα … Θυμάσαι ξαφνικά το πρώτο μπάνιο, αντηλιακό με δείκτη προστασίας 50, κάτω από την ομπρέλα συνέχεια, με καπέλο και γυαλιά, πως τα κατάφερες και κάηκες και κοκκίνισε και πονούσε η πλάτη δεν το κατάλαβες ποτέ. Δεν άγγιζες, μόνο έβαζες κρέμα και μια μέρα πέρασε ο πόνος κι η κοκκινίλα. Αυτό ψάχνεις τώρα, χωρίς να αγγίξεις, μια θεραπευτική επάλειψη να μην πονάει το κάψιμο.
Υπάρχει κινητικότητα πάντως κι αυτό είναι εκνευριστικό. Χαζεύω τα πολυβιταμινούχα σκευάσματα στο φαρμακείο και σκέπτομαι που το βρίσκουν το κουράγιο να πηγαινοέρχονται στα κόμματα σε επιτροπές και συντονιστικές, σε γραμματείες και ολομέλειες. Σέρνω τα βήματα μου στο κέντρο, ήδη με πλησιάζουν διάφοροι με ιδέες, προγράμματα και αφηγήματα, κοινώς παραμύθια.
«Αύριο, να φέρετε όλοι από ένα παραμυθάκι, θα φτιάξουμε τη βιβλιοθήκη της τάξης», η φωνή της κυρίας Φρόσως της δασκάλας μου στην πρώτη δημοτικού ακόμη στα αυτιά μου. Ξεχωρίζω κι ένα παραμυθάκι μαζί με τα άλλα σχολικά για το πρωτάκι μου.
Σεπτέμβρης, 30 μέρες, 4 Σαββατοκύριακα και μια κάλπη, της λίστας, χωρίς σταυρό. Να πάω στο πανηγύρι του Τιμίου Σταυρού φέτος! Σεπτέμβρης, με προσωπικές επετείους και άλλα πολλά που θέλω να ξεχνώ και να θυμάμαι…
Καλή επιστροφή, καλή προσαρμογή.
Πηγή: http://allanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου