Του Αλέξανδρου Διαμαντόπουλου
Περιφερειακού Σύμβουλου Κεντρικής Μακεδονίας
Ζούμε σε μια εποχή που η οικονομική κρίση,τείνει να διαλύσει τις αξίες και την ηθική,έχει κατακερματίσει τον ανθρώπινο σεβασμό και την αλληλεγγύη και διαλύει καθημερινά ‘ότι απέμεινε από τον κοινωνικό ιστό και την συνοχή των Ελλήνων αλλά και των Ευρωπαίων πολιτών.
Περιφερειακού Σύμβουλου Κεντρικής Μακεδονίας
Ζούμε σε μια εποχή που η οικονομική κρίση,τείνει να διαλύσει τις αξίες και την ηθική,έχει κατακερματίσει τον ανθρώπινο σεβασμό και την αλληλεγγύη και διαλύει καθημερινά ‘ότι απέμεινε από τον κοινωνικό ιστό και την συνοχή των Ελλήνων αλλά και των Ευρωπαίων πολιτών.
Το δημοκρατικό έλλειμμα είναι η βασική έννοια πλέον στην πάλαι ποτέ Δημοκρατική Ελλάδα που κυβερνάται με προεδρικά διατάγματα και κατευθυντήριες γραμμές από τις πολιτικές ελίτ.Μια Ελλάδα που αποτέλεσε εφαλτήριο του παγκόσμιου πολιτισμού,μήτρα της δημοκρατίας ανά τον κόσμο.
Κοντά σε αυτό τον άνθρωπο-κοινωνικό μαρασμό,διαβαθρώνεται και η όποια πολιτική αξία έχει απομείνει,μιας και οι αφομοιώσεις των δύο ισχυρών σε αντιδιαστολή ιδεολογικών πολιτικών χώρων,στην λογική της ‘’εθνικής ευθύνης’’,διαμορφώνουν έναν νέο υποτιθέμενα φιλοευρωπαϊκό,αφήνοντας έτσι την κεντροαριστερά σχεδόν ορφανή.
Το πολιτικό θερμόμετρο αρχίζει να ανεβαίνει συνεχώς και τον ρόλο του έπαιξε σε αυτό το κομβικό σημείο ο κ.Βορίδης.
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τις φωτογραφίες με το τσεκούρι στα χέρια.Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τα κυνηγητά από συμμορίτες φίλους του κ.Βορίδη σε υποστηρικτές της σοσιαλιστικής ιδεολογίας.Ούτε μπορεί να ξεχάσει κάποιος τις μεταπηδήσεις του συγκεκριμένου σε κομματικά παραρτήματα της δεξιάς.
Η υπέρμετρη φιλοδοξία του όμως για να ηγηθεί στο κόμμα της Ν.Δ.,(αποτελεί συνήθεια οι αποστάτες να γίνονται πρόεδροι) και η απόρριψη του πρωθυπουργού για υπουργοποίηση του,τον οδήγησαν σε ανιστόρητες δηλώσεις που σκοπό είχαν να συσπηρώσουν τους δεξιούς και άκρο δεξιούς-αντιπαπανδρεικούς,στο πρόσωπο του,αλλά παράλληλα να δημιουργήσουν πρόβλημα στην συνοχή του Βενιζέλου με τον Σαμαρά.
Όχι γιατί ο κ.Βενιζέλος είχε την ευθιξία να υπερασπιστεί τον Ιδρυτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ανδρέα Παπανδρέου,αλλά γιατί είναι άλλη μια αφορμή για να ξεσηκωθούν οι διαφωνούντες εντός του κόμματος και να μην αποδεχτούν την δεξιά στροφή που ακολουθεί το Σοσιαλιστικό κίνημα.
Ίσως είναι καιρός να ξυπνήσουν επιτέλους οι Έλληνες πολίτες και να διεκδικήσουν ότι τους ανήκει και τους το παίρνουν καθημερινά.
Οι ιδέες δεν είναι πάντα νεκρές.Οι ηγέτες δεν πεθαίνουν ποτέ.
Ας είναι και πάλι ο Ανδρέας Παπανδρέου ο λόγος που θα ξαναβρεί ο Έλληνας πολίτης την δύναμη για να ορθώσει ανάστημα και να εμπνευστεί για την αλλαγή.
Κάτι μου λέει,πως κάτι θα γίνει σύντομα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου