Εσύ Γιορτα-ζεις;

Κείμενο: Αναστασία Κορινθίου

Αυτό το βράδυ επέλεξα να γράψω για την...μέρα της γυναίκας!

Να γράψω βράδυ για Την μέρα!

Την μία μέρα ανάμεσα στις 365.....

Μία μέρα που λυπάμαι αλλά εγώ δεν θα την γιορτάσω και δεν θα την τιμήσω...

Εγώ σήμερα, αυτό το αφέγγαρο βράδυ της Άνοιξης, θέλω να σου μιλήσω για αυτές τις... άλλες γυναίκες που ξέχασαν να "δώσουν" το μήλο στον άντρα - συγκάτοικο τους στον πλανήτη και δεν καταδέχτηκαν το πλευρό του... Ένα φιλί - ανάσα και ένα χέρι - φτερούγα του ζήτησαν μονάχα!

Εγώ θα σου πω για αυτές τις γυναίκες που κουβαλούν μόνες τους τις τσάντες του super market και σηκώνουν σαν αρσιβαρίστες πρωταθλητές τα βάρη των μεγάλων τους αποφάσεων.

Θα σου μιλήσω για αυτά τα θηλυκά που κοιμούνται μόνα τους το βράδυ και έμαθαν πως σε κάνεις αγκαλιά με τα ίδια σου τα χέρια, πως ονειρεύεσαι όνειρα προορισμένα να τα ξεχάσεις το πρωί γιατί "πονάνε" οι μνήμες τους και πίνουν τον καφέ σκέτο...με ξυπόλητα βήματα σε πεντακάθαρα πλακάκια ψυχής!

Υπάρχουν κάποιες γυναίκες που δεν πρόλαβαν να κάνουν κοριτσίστικα όνειρα, που είναι αμαζόνες και όχι νεραιδούλες, που πριν καν μεγαλώσουν οι ίδιες, βρέθηκαν να μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους!

Παιδιά του Σαββατοκύριακου και μανάδες - μοναχοπαίδια μέσα σε σόγια που τις κοιτούν με οίκτο γιατί θα γεράσουν μόνες....

Γυναίκες που δεν θέλουν να τους χαρίσεις λουλούδια στις 8 Μαρτίου μα την προσοχή και τον σεβασμό σου όλο τον χρόνο, σαν σύζυγος, εραστής, φίλος, συνεργάτης, γιος και πατέρας!

Γυναίκες που δεν θέλουν ισότητα γιατί αδύνατο φίλο ποτέ δεν πίστεψαν ότι είναι μιας και βγήκε από την μήτρα τους ο κόσμος τούτος με πόνο αφόρητο που ...τον άντεξαν και ας μη τις άντεξε ο κόσμος - γεννά τους!

Γυναίκες που δεν προσποιούνται μήτε οργασμούς , μήτε σχέσεις και που αν έκαναν έρωτα μαζί σου μια βραδιά μόνο , δεν ήταν one night stand ...απλά ένιωσαν πως άδειασαν αντί να γεμίσουν από κάτι που θα λέρωνε την ούγια τους!

Γυναίκες που τιμούν τα δωδεκάποντα τους και την κουρασμένη τους μέση...

Γυναίκες που δεν θέλουν να τους πιάνεις τον κώλο μα ούτε και να τους χαιδεύεις τα μαλλιά με χέρια "λερωμένα" από βέρες κρυμμένες σε τσέπες από κοστούμια εργασίας!

Γυναίκες που ισορροπούν όλη μέρα την εφίδρωση της εμμηνόπαυσης με την "κάψα" μιας εφηβικής γκάβλας να φορέσουν ροζ κραγιόν και να φιληθούν με κόκκινο τρόπο!

Γυναίκες που ματώνουν , αιμοραγούν κάθε μήνα και ΕΣΥ δεν τις αγγίζεις τις μέρες "εκείνες" της βαμβακερής πυτζάμας και της μαξι σερβιέτας που ουσιαστικά σε σιγουρεύει για την διαιώνιση τους είδους σας!! Δεν έχουν χρόνο οι γυναίκες αυτές που ναι χέστηκαν και σκασίλα τους αν αύριο είναι 8 Μαρτη , για τσαλίμια και κολπακια ερωτικά. Δουλεύουν όλη μέρα χωρίς να δουλεύουν κανέναν και δεν θέλουν να τις δουλεύουν! Στο τώρα της κάθε μέρας τους, ο χρόνος είναι πολύτιμος και δεν μπορούν να τον σπαταλούν. Δεν κάνουν εκπτώσεις μήτε προσφορές. Δίνουν σώμα, μυαλό και ΑΝ είσαι τυχερός την καρδιά και την ψυχή τους στο 100% της αξίας τους.

Είναι εκείνες οι γυναίκες που δεν θέλουν να σου τραβήξουν την προσοχή με ενισχυμένα σουτιέν μα με… ενισχυμένες σκέψεις! Γιατί ξέρουν πως πρώτα «σηκώνεται» το μυαλό και μετά φουσκώνει το… παντελόνι σου μαζί με την περηφάνια σου γιατί είναι δικές σου!

Οι γυναίκες αυτές δεν θέλουν ούτε παραμύθιασμα ούτε παραμύθι καληνύχτας.

Δεν ψάχνουν πρίγκηπα να τις σώσει μα δράκο να τις κάψει με την ανάσα του και σπαθί να τις χρίσει αγωνίστριες..

Έχουν ακούσει στην ζωή τους τόσα παραμύθια από άντρες – αγόρια που το «ζήσαν αυτοί καλά, κι εκείνοι καλύτερα» το έχει αλλάξει σε «ζούμε εμείς καλά, κατά πως το παλέψαμε και οι άλλοι ζουν όπως τους αξίζει και το… βρήκαν».

Δεν θα τις δεις ποτέ να κλαίνε μπροστά σου! 

Σου χαρίζουν τα χαμόγελα τους μα ποτέ δεν θα σου προσφέρουν το δάκρυ τους παρά μονάχα αν είναι σίγουρες πως το αξίζεις. Δεν θα σου κάνουν ποτέ σκηνή για πρώην, γιατί δεν θα ασχοληθούν με ότι άφησες πίσω σου. 

Για να το άφησες… δεν τις αφορά. ΕΣΥ τις νοιάζεις και που ρίχνεις το βλέμμα σου. Αν νιώσουν να τις απατάς με τα μάτια, φεύγουν χωρίς να ανοίξουν το στόμα τους με βρισιές και κατάρες, αφήνοντας τις άλλες να σου ανοίξουν και τα πόδια τους και τον λάκο σου… Μάγια και ξόρκια, αφήνουν πίσω τους την αύρα τους που δεν ξεπερνιέται, το άρωμα τους στα σεντόνια σου που κουβαλά τους οργασμούς και τις οργές τους. 

Οι γυναίκες αυτές δεν εξημερώνονται, δεν συμβιβάζονται, δεν σκύβουν να σου πλύνουν με τα μαλλιά τους τις αμαρτίες τις κοινές που κουβαλάτε σαν άλλη Μαγδαληνή.

Δεν θέλουν να σηκώσεις τον σταυρό τους και ούτε να σε προδώσουν με φιλί στο όρος των ελαιών!

Τιμούν αυτά που νιώθουν και δίνουν αυτά τα θηλυκά. Δεν παρθενοπιπίζουν , δεν κολλάνε σε ψευτικες λευκές ντροπές. Δεν τις νοιάζει να εκτεθούν και δίνουν εγγυήσεις ότι ποτέ δεν θα σε εκθέσουν.

Τις αναγνωρίζεις από τα ξυπόλητα βήματα και τις αλήτικες ματιές.

Από τα χέρια τα γυμνά από βέρες φανερές ή κρυφές και από τα στεφάνια τα αγκάθινα ή της λεμονιάς με άρωμα λιβανιού σε γάμο ταμένο να γίνει κορνίζα ασημένια στο τζάκι..

Μην περιμένεις να ξεκινήσουν μάχες για μικρά πράγματα αυτές οι γυναίκες , μάχες χαζές που θα έχουν τρόπαια κορμιά και ένα μπράτσο να «κρέμονται» σαν χαζογκόμενες.

Αν αποφασίσουν να δώσουν μάχη για κάτι, θα πρέπει να είναι το έπαθλο άξιο. Από αυτά που δεν τα κρεμάς στο σαλόνι σου, μήτε κρεμιέσαι πάνω τους.

Δεν ψάχνουν καβάτζες και friends with benefits για την ζωή και τις νύχτες τους. Θέλουν Τον έναν άντρα που θα παίζει με το κορμί και το μυαλό της. Κανέναν άλλο.

Και γι’αυτόν τον ένα, δεν υπάρχουν λόγια χαζά, στιχάκια, τραγουδάκια, ζωγραφιές και πολύπλοκα ακριβά εσώρουχα και μαλλιά κομμωτηρίου.

Γύμνια υπάρχει, ξέπλεκα μαλλιά νοτισμένα ιδρώτα και ένα φιλί από αυτά που τρυπανε σαν τριαντάφυλλο. Από αυτά που δεν λύνουν μάγια να ξυπνήσεις μα γίνονται μάγια σου!

Μέρα της γυναίκας....

Πως θα την γιορτάσεις είπαμε ; Εγώ λέω να παρεις αγκαλιά το ασιδέρωτο μανίκι "του" , να δοκιμάσεις να αγκαλιασεις μόνη σου τον εαυτό σου και να ξαναφορέσεις την γραβάτα του πολιτικού σου, του άντρα σου, του φίλου σου, του αφεντικού σου, του εραστή σου… και μετά να πέσεις μόνη σου στην πυρά!

Και εσύ φίλε μου κι εσύ που κουβαλάς το άρωμα μιας γυναίκας στη τσέπη σου δίπλα στο πορτοφόλι και στα κλειδιά του αυτοκινήτου, που θέλει ΚΤΕΟ… το άρωμα μιας μάνας, μιας αδελφής, μιας συζύγου, μιας γκόμενας, μιας αγάπης, μιας συναδέλφου, μιας υπάλληλου… άστο να απλωθεί γύρω τριγύρω… να μπει μέσα σου και αν σου φωνάξει ΖΗΣΕ, κάνε το!

Ασε τα λουλούδια για τα μπουζουκάδικα στην παραλιακή και για μνημόσυνα...

Απλά γιόρτασε το με το να την πάρεις ένα γαμοτηλέφωνο και να της πεις...ΝΑΙ...ΜΑΖΙ....Για όσο , αλλά ΜΑΖΙ, γαμώ την τρέλα και τον εγωισμό μου!

Οσο για μένα....

Οχι δεν θα γιορτάσω αύριο βγαίνοντας να ξεσαλώσω με μίνι φούστα και βαθιά ντεκολτέ, τσιφτετέλια και τσαλίμια, με τελικό στόχο και σκοπό μια ....αντρική ματιά.

Όποια γουστάρει να το γιορτάσουμε αύριο με τζην παντελόνι ,μπότες αλήτικες φτιαγμένες για ταξίδια και τελικό στόχο μια αντρική ψυχή να μας "θυμηθεί " σωστά σαν συμπαντικούς ταξιδιώτες στο πουθενά και το πάντα....ψήνομαι!

Εσύ γιορτάζεις την ΜΙΑ μέρα της γυναίκας τελικά ή είσαι από τις τρελές που γιορτάζουν τις 365 νύχτες της κούρασης , της μοναξιάς και της ρυτίδας που έγινε από τα πολλά χαμόγελα του "κοίτα με είμαι καλά...αντέχω!";

Αποφάσισε χωρίς να "του" ρίξεις μετά την ευθύνη αν σου φερθεί σαν γυναίκα ή σαν γυναικούλα....

Σαν Ευα του Αδάμ που την ξεγέλασε το φίδι ή σαν Πύρρα που μαζί με τον Δευκαλιωνα γέννησαν από πετρογεννήματα έναν κόσμο φτιαγμενο να ΑΝΤΕΧΕΙ αν τον αντέχεις κι εσύ δίπλα σε αυτόν που μαζί φτιαχτήκατε για αγάπη και συγχώρεση στις μάχες τις μεγάλες του μυαλού ; Διάλεξε....

Έχεις ακόμα χρόνο!