Τοπικού Συμβούλου ΔΚ Γέφυρα
Είμαστε λίγους μήνες πριν τις Δημοτικές-Περιφερειακές εκλογές, που απ’ ότι φαίνεται θα διεξαχθούν σχεδόν ταυτόχρονα με τις Ευρωεκλογές. Θα ήθελα σε αυτό το χρονικό σημείο να καταθέσω μερικές προσωπικές σκέψεις και επισημάνσεις.
1ον, ο επικείμενος εκλογικός νόμος, αν τελικά ισχύσει σύμφωνα με όσα διαρρέονται, είναι αυτονόητο ότι θα αλλάξει τις συνθήκες με τις οποίες θα γίνουν οι εκλογές. Η σημαντικότερη καινοτομία που φαίνεται να εισάγει είναι ότι οδηγούμαστε σε υποψηφιότητες προσωπικοτήτων, με αποκλεισμένη πλέον τη δυνατότητα της τυπικής καθόδου εκλογικών συνδυασμών.
2ον, ο λόγος για τον οποίο προχωρά η κυβερνητική πλειοψηφία τώρα σε αυτή τη σημαντική αλλαγή, είναι προφανής : πρέπει με κάθε τρόπο να κρυφτεί η μεγάλη φθορά που έχουν υποστεί στην κοινωνία τα μνημονιακά κόμματα που μας κυβερνούν.
Αν καταγραφεί στις δημοτικές εκλογές αυτή η φθορά και εφόσον συνδυαστεί με ένα αντίστοιχο αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές, μπαίνει επιτακτικά το ζήτημα της συνολικής απόρριψης της υφιστάμενης οικονομικής πολιτικής με επακόλουθο αυτό της προσφυγής στη λαϊκή εντολή.
Όσο όμως και να προσπαθούν οι κυβερνητικοί εταίροι να το αποφύγουν, θεωρώ βέβαιο ότι οι επικείμενες εκλογές θα έχουν τελικά ένα έντονο δημοψηφισματικό χαρακτήρα για τις πολιτικές που προηγήθηκαν και γι’ αυτές που θα ακολουθήσουν.
Αν δεν υπάρξει κάποια εξέλιξη με παραιτήσεις βουλευτών της Χ.Α. που να μας οδηγήσει πιο γρήγορα σε εθνικές εκλογές, η ψήφος του καθένα μας στις εκλογές του Μαϊου, δεν θα είναι μόνο ψήφος εκλογής Περιφερειάρχη, Δημάρχου και Συμβούλων, αλλά θα βαρύνει και ως ψήφος επιδοκιμασίας ή όχι της οικονομικής πολιτικής και των κομμάτων που την εφαρμόζουν.
Και βέβαια αυτό είναι κάτι που στο χώρο της αντιπολίτευσης θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό και την στελέχωση αλλά και την επιλογή του υποψηφίου Δημάρχου.
Αν καταγραφεί στις δημοτικές εκλογές αυτή η φθορά και εφόσον συνδυαστεί με ένα αντίστοιχο αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές, μπαίνει επιτακτικά το ζήτημα της συνολικής απόρριψης της υφιστάμενης οικονομικής πολιτικής με επακόλουθο αυτό της προσφυγής στη λαϊκή εντολή.
Όσο όμως και να προσπαθούν οι κυβερνητικοί εταίροι να το αποφύγουν, θεωρώ βέβαιο ότι οι επικείμενες εκλογές θα έχουν τελικά ένα έντονο δημοψηφισματικό χαρακτήρα για τις πολιτικές που προηγήθηκαν και γι’ αυτές που θα ακολουθήσουν.
Αν δεν υπάρξει κάποια εξέλιξη με παραιτήσεις βουλευτών της Χ.Α. που να μας οδηγήσει πιο γρήγορα σε εθνικές εκλογές, η ψήφος του καθένα μας στις εκλογές του Μαϊου, δεν θα είναι μόνο ψήφος εκλογής Περιφερειάρχη, Δημάρχου και Συμβούλων, αλλά θα βαρύνει και ως ψήφος επιδοκιμασίας ή όχι της οικονομικής πολιτικής και των κομμάτων που την εφαρμόζουν.
Και βέβαια αυτό είναι κάτι που στο χώρο της αντιπολίτευσης θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό και την στελέχωση αλλά και την επιλογή του υποψηφίου Δημάρχου.
3ον, θεωρώ ότι η εμφάνιση στο πολιτικό σκηνικό της «θεωρίας των δύο άκρων» είναι η θλιβερή αντίδραση στα εκλογικά διλλήματα που έρχονται.
Δυστυχώς αυτοί που την εμπνεύστηκαν αλλά και αυτοί που την υιοθετούν, αδιαφορούν για το γεγονός ότι αποτελεί για τον τόπο και τους πολίτες ένα επικίνδυνο και διχαστικό παραπολιτικό ευφυολόγημα. Ένα ευφυολόγημα που από τη μια πλευρά μπορεί να έχει σαν στόχο να λειτουργήσει συγκυριακά φανατίζοντας και μαντρώνοντας «τους δικούς μας», αλλά από την άλλη κρύβει τεράστιους κινδύνους για τη λειτουργία της Δημοκρατίας μας.
Και ειλικρινά απογοητεύτηκα όταν η «θεωρία» αυτή υιοθετήθηκε πρόσφατα στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου από στελέχη τόσο της διοικούσας παράταξης, όσο και της παράταξης της μείζονος αντιπολίτευσης. Κάτι που για μένα προσωπικά, φανερώνει ανησυχία για τα κριτήρια με τα οποία θα ψηφίσουν οι παραδοσιακοί τους ψηφοφόροι στις επερχόμενες εκλογές.
Δυστυχώς αυτοί που την εμπνεύστηκαν αλλά και αυτοί που την υιοθετούν, αδιαφορούν για το γεγονός ότι αποτελεί για τον τόπο και τους πολίτες ένα επικίνδυνο και διχαστικό παραπολιτικό ευφυολόγημα. Ένα ευφυολόγημα που από τη μια πλευρά μπορεί να έχει σαν στόχο να λειτουργήσει συγκυριακά φανατίζοντας και μαντρώνοντας «τους δικούς μας», αλλά από την άλλη κρύβει τεράστιους κινδύνους για τη λειτουργία της Δημοκρατίας μας.
Και ειλικρινά απογοητεύτηκα όταν η «θεωρία» αυτή υιοθετήθηκε πρόσφατα στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου από στελέχη τόσο της διοικούσας παράταξης, όσο και της παράταξης της μείζονος αντιπολίτευσης. Κάτι που για μένα προσωπικά, φανερώνει ανησυχία για τα κριτήρια με τα οποία θα ψηφίσουν οι παραδοσιακοί τους ψηφοφόροι στις επερχόμενες εκλογές.
4ον, παρόλη όμως τη σημαντική ανατροπή που θα φέρει το νέο νομοθέτημα, είναι σίγουρο ότι με παράπλευρο τρόπο θα δοθεί υποστήριξη σε υποψηφίους Δημάρχους και ότι θα δημιουργηθούν άτυποι εκλογικοί σχηματισμοί οι οποίοι θα προωθηθούν υπόγεια στους εκλογείς με το αίτημα της συνολικής στήριξης τους.
Το ερώτημα που προκύπτει εδώ βέβαια είναι: πάνω σε ποια βάση θα δημιουργηθούν τελικά αυτοί οι σχηματισμοί; Θα επικρατήσει το δίπολο μνημόνιο-αντιμνημόνιο και οι κινήσεις αυτές θα φέρουν έντονο το κεντρικό αντιπολιτευτικό φορτίο προσαρμοσμένο βέβαια στην τοπική πραγματικότητα ή θα κινηθούμε σε πιο ελεύθερο πλαίσιο συνεργασιών;
Κατά τη γνώμη μου επιτακτικά οδηγούμαστε - ίσως δυστυχώς γιατί μιλάμε για Τοπική Αυτοδιοίκηση - στην πρώτη περίπτωση. Οι συνεργασίες βέβαια ικανών προσωπικοτήτων, μπορούν να προκύψουν πλέον και σε ένα τέτοιο επίπεδο από διαφορετικούς χώρους.
Το ερώτημα που προκύπτει εδώ βέβαια είναι: πάνω σε ποια βάση θα δημιουργηθούν τελικά αυτοί οι σχηματισμοί; Θα επικρατήσει το δίπολο μνημόνιο-αντιμνημόνιο και οι κινήσεις αυτές θα φέρουν έντονο το κεντρικό αντιπολιτευτικό φορτίο προσαρμοσμένο βέβαια στην τοπική πραγματικότητα ή θα κινηθούμε σε πιο ελεύθερο πλαίσιο συνεργασιών;
Κατά τη γνώμη μου επιτακτικά οδηγούμαστε - ίσως δυστυχώς γιατί μιλάμε για Τοπική Αυτοδιοίκηση - στην πρώτη περίπτωση. Οι συνεργασίες βέβαια ικανών προσωπικοτήτων, μπορούν να προκύψουν πλέον και σε ένα τέτοιο επίπεδο από διαφορετικούς χώρους.
5ον, ακόμη λοιπόν και με τον νέο πιθανό νόμο, γίνεται φανερό ότι δεν αποφεύγουμε την κάθοδο έστω άτυπων εκλογικών σχημάτων. Και εδώ θέλω να καταθέσω τη διαπίστωσή μου, ότι δυστυχώς για μια ακόμη φορά η συζήτηση γίνεται με βάση το αρχηγικό μοντέλο, αυτό που λέει να πάμε από πάνω προς τα κάτω.
Πρόκειται κατά τη γνώμη μου για μεγάλο σφάλμα, για συντηρητική επιλογή και φορέα παθογένειας, που οδηγεί την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε τέλμα και σε εξυπηρέτηση προσωπικών φιλοδοξιών.
Θεωρώ και προτείνω ότι θα πρέπει πλέον να τολμήσουμε να αντιστρέψουμε αυτή την πορεία. Πρέπει να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα που κατά τη γνώμη μου είναι η ανάδειξη των δημοτικών κινήσεων, των υποψηφίων Δημάρχων αλλά και των υπολοίπων υποψηφιοτήτων, προεκλογικά μετά από την προηγούμενη επαφή, τριβή και ζωντανό διάλογο για ικανό χρονικό διάστημα με τις κοινωνίες και τους φορείς τους, γύρω από τα τοπικά και τα ευρύτερα προβλήματα του Δήμου.
Είναι η ώρα να πάμε στον κόσμο, να διαλεχθούμε με την κοινωνία, να ακούσουμε και να καταθέσουμε ιδέες, προτάσεις και θέσεις.
Να ενθαρρύνουμε τους πολίτες και τους φορείς τους να μετάσχουν στην προεκλογική διαδικασία και στο διάλογο, όχι ως άβουλοι χειροκροτητές ή ως άμοιροι θεατές των εξελίξεων, αλλά ως συνδιαμορφωτές και συνδημιουργοί προγραμμάτων.
Nα καταθέσουν προεκλογικά αυτοί οι ίδιοι τις ιδέες τους, τις προτάσεις τους, τα αιτήματά τους και γιατί όχι τον εθελοντισμό και την συμμετοχή τους. Αυτό θα οδηγήσει σε δραστηριοποίηση ικανών προσωπικοτήτων που με τις ως τώρα διαδικασίες επιλέγουν να απέχουν, σε ανανέωση του στελεχιακού δυναμικού που σήμερα ασχολείται με τα κοινά, σε ευρύτερες αλλά ικανές και διαχρονικές κοινωνικές συμμαχίες, στην ανάδειξη ιδεών και καινοτόμων προγραμμάτων, στη δημοκρατική εκλογή ικανών υποψηφίων και αρχηγών και εν τέλει σε πιο αποτελεσματική διοίκηση μετά τις εκλογές.
Θεωρώ ότι ειδικά ο χώρος της κεντροαριστεράς έχει χρέος να ανοίξει και να περπατήσει ενωτικά αυτό το δρόμο, και πρέπει να το κάνει όσο ακόμη υπάρχει ικανός χρόνος. Οι προσωπικές διαφωνίες, πρέπει να ξεπεραστούν.
Πρόκειται κατά τη γνώμη μου για μεγάλο σφάλμα, για συντηρητική επιλογή και φορέα παθογένειας, που οδηγεί την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε τέλμα και σε εξυπηρέτηση προσωπικών φιλοδοξιών.
Θεωρώ και προτείνω ότι θα πρέπει πλέον να τολμήσουμε να αντιστρέψουμε αυτή την πορεία. Πρέπει να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα που κατά τη γνώμη μου είναι η ανάδειξη των δημοτικών κινήσεων, των υποψηφίων Δημάρχων αλλά και των υπολοίπων υποψηφιοτήτων, προεκλογικά μετά από την προηγούμενη επαφή, τριβή και ζωντανό διάλογο για ικανό χρονικό διάστημα με τις κοινωνίες και τους φορείς τους, γύρω από τα τοπικά και τα ευρύτερα προβλήματα του Δήμου.
Είναι η ώρα να πάμε στον κόσμο, να διαλεχθούμε με την κοινωνία, να ακούσουμε και να καταθέσουμε ιδέες, προτάσεις και θέσεις.
Να ενθαρρύνουμε τους πολίτες και τους φορείς τους να μετάσχουν στην προεκλογική διαδικασία και στο διάλογο, όχι ως άβουλοι χειροκροτητές ή ως άμοιροι θεατές των εξελίξεων, αλλά ως συνδιαμορφωτές και συνδημιουργοί προγραμμάτων.
Nα καταθέσουν προεκλογικά αυτοί οι ίδιοι τις ιδέες τους, τις προτάσεις τους, τα αιτήματά τους και γιατί όχι τον εθελοντισμό και την συμμετοχή τους. Αυτό θα οδηγήσει σε δραστηριοποίηση ικανών προσωπικοτήτων που με τις ως τώρα διαδικασίες επιλέγουν να απέχουν, σε ανανέωση του στελεχιακού δυναμικού που σήμερα ασχολείται με τα κοινά, σε ευρύτερες αλλά ικανές και διαχρονικές κοινωνικές συμμαχίες, στην ανάδειξη ιδεών και καινοτόμων προγραμμάτων, στη δημοκρατική εκλογή ικανών υποψηφίων και αρχηγών και εν τέλει σε πιο αποτελεσματική διοίκηση μετά τις εκλογές.
Θεωρώ ότι ειδικά ο χώρος της κεντροαριστεράς έχει χρέος να ανοίξει και να περπατήσει ενωτικά αυτό το δρόμο, και πρέπει να το κάνει όσο ακόμη υπάρχει ικανός χρόνος. Οι προσωπικές διαφωνίες, πρέπει να ξεπεραστούν.
Με σεβασμό και κατανόηση στην αντίθετη άποψη.
Ευσταθιάδης Λουκάς, τοπικός σύμβουλος Δ.Κ. Γέφυρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου