Αδέσποτη πολιτική για τα αδέσποτα ζώα του Γεώργιου Γιαννάκη

Του Γεώργιου Ι. Γιαννάκη
Οικονομολόγος – Λογιστής

Μήπως τελικά η στρατηγική του Δήμου Χαλκηδόνος για τα αδέσποτα ζώα έχει χαθεί κάπου ανάμεσα στις προθέσεις και στην πράξη; Γιατί τα προβλήματα παραμένουν:

Δεν υπάρχει οργανωμένο καταφύγιο, η φροντίδα περιορίζεται σε συμβάσεις με κτηνιάτρους και παροχή ζωοτροφών και εκπαίδευσης, ενώ οι συνεργασίες με φιλοζωικούς φορείς είναι ελάχιστες. Κι όμως, υπήρξε μια περίοδος που φάνηκε να μπαίνουν οι βάσεις για μια ουσιαστική πολιτική.

Ο Διαδημοτικός Σύνδεσμος «Αλκυονίδα», που δημιουργήθηκε το 2017 από τους Δήμους Χαλκηδόνος, Ωραιοκάστρου και Δέλτα, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πρότυπο παράδειγμα διαδημοτικής συνεργασίας.

Ο στόχος του ήταν ξεκάθαρος: η δημιουργία οργανωμένου καταφυγίου και κτηνιατρικής κλινικής με ευρωπαϊκές προδιαγραφές, καθώς και ο συντονισμός δράσεων στείρωσης, περίθαλψης και υιοθεσίας των αδέσποτων ζώων στους 3 Δήμους.

Ο Δήμος Δέλτα, για τους δικούς του λόγους, αποχώρησε από τον Σύνδεσμο το 2020.

Οι Δήμοι Χαλκηδόνος και Ωραιοκάστρου, ορθά, αποφάσισαν να συνεχίσουν.

Τον ίδιο χρόνο, μάλιστα, είχε οριστεί χώρος για την κατασκευή του καταφυγίου σε περιοχή του Δήμου Ωραιοκάστρου, ενώ υπήρχε δυνατότητα χρηματοδότησης από το πρόγραμμα “Φιλόδημος ΙΙ”, ύψους περίπου 750.000 ευρώ — ένα βήμα που τότε έδειχνε προοπτική.

Από τότε όμως, 5 χρόνια μετά ❗️επικρατεί εκκωφαντική σιωπή.

Πρόσφατα, ο Δήμαρχος, σε τηλεοπτική του συνέντευξη, αναγνώρισε ότι “το θέμα των αδέσποτων ταλανίζει και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της Αυτοδιοίκησης”, προσθέτοντας πως το θεσμικό και νομικό πλαίσιο δεν επιτρέπει στο Δήμο να πράξει όσα δίκαια ζητάει ο κόσμος.

Και ερωτούμε: τι απέγινε, λοιπόν, η «Αλκυονίδα»;

Υπάρχει σήμερα λειτουργικός σχεδιασμός ή εγκαταλείφθηκε η ιδέα σιωπηρά;

Ο Δήμος Χαλκηδόνος εξακολουθεί να συμμετέχει στον διαδημοτικό φορέα ή η συνεργασία έχει τερματιστεί χωρίς καμία ενημέρωση προς τους δημότες;

Κι αν πράγματι έχει εγκαταλειφθεί, ποια εναλλακτική στρατηγική ακολουθείται σήμερα;

Ο Δήμαρχος έκανε, επίσης, λόγο για «πολιτική διαχείρισης των αδέσποτων».

Όμως, θέλουμε να μιλάμε απλώς για διαχείριση των αδέσποτων ζώων ή για ολοκληρωμένες λύσεις που θα συμβάλουν στην οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος της δημιουργίας νέων αδέσποτων;

Η Ειδική Γραμματεία για την Προστασία των Ζώων Συντροφιάς του Υπουργείου Εσωτερικών, που ιδρύθηκε με τον Ν. 4830/2021, παρέχει στους Δήμους χρηματοδοτήσεις, μέσω του «Φιλόδημος ΙΙ» και τεχνική υποστήριξη για:

τη δημιουργία καταφυγίων και δημοτικών κτηνιατρείων, μαζικές στειρώσεις, εκπαίδευση προσωπικού και προγράμματα ευαισθητοποίησης.

Έχει ο Δήμος Χαλκηδόνος διεκδικήσει ή ενταχθεί σε κάποιο από αυτά τα προγράμματα; 

 

Υπάρχει συνεργασία ή επικοινωνία με την Ειδική Γραμματεία, πέρα από την τυπική καταγραφή των ζώων στο Εθνικό Μητρώο;

Ή μήπως, για ακόμη μία φορά, απλώς παρακολουθούμε τις εξελίξεις;

Η ουσία βρίσκεται αλλού.

Όταν μια Διοίκηση αναγνωρίζει τα προβλήματα αλλά δεν παρουσιάζει ένα σαφές σχέδιο δράσης, τότε η παραδοχή δεν αρκεί.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν καλείται απλώς να διαπιστώνει τα προβλήματα, αλλά καλείται να σχεδιάζει, να διεκδικεί και να υλοποιεί.

Γιατί, αν θέλει να λέγεται σύγχρονη και αποτελεσματική, οφείλει να εφαρμόζει πολιτικές πρόληψης, διαχείρισης και σεβασμού στη ζωή, όχι αποσπασματικές ενέργειες κάθε φορά που προκύπτει ένα πρόβλημα ή ένα…δημοσίευμα.

Η «Αλκυονίδα» υπήρξε μια πραγματική ευκαιρία για κοινή, οργανωμένη λύση, ενώ η Ειδική Γραμματεία προσφέρει τη δυνατότητα για περαιτέρω στήριξη και συνέργειες.

Αν όμως πράγματι η ιδέα της «Αλκυονίδας» εγκαταλείφθηκε ή δεν υπάρχει συνεργασία με την Ειδική Γραμματεία, τότε μιλάμε για κάτι βαθύτερο:

δυστυχώς, για μια αδέσποτη πολιτική για τα αδέσποτα ζώα.