Θα ήθελα να ζω σε ένα κόσμο που όλοι θα είμαστε ασφαλείς

Του Τάσου Μάρκελλου

Θα ήθελα να ζω σε ένα κόσμο που όλοι θα είμαστε ασφαλείς. Αν εκδηλώνεται κάπου παραβατική συμπεριφορά αμέσως θα βρίσκεται ο ένοχος και θα τιμωρείται. Δεν θα μπορεί κανένας να περνά απαρατήρητος και καμουφλαρισμένος, έτοιμος για το επόμενο έγκλημά του, ικανοποιημένος για την ατιμωρησία του πρώτου…

Να είμαστε ήσυχοι γνωρίζοντας κάθε στιγμή που είναι τα παιδιά μας. Όπου κι αν βρίσκομαι να υπάρχει η δυνατότητα να κάνω οικονομικές συναλλαγές χωρίς τον κίνδυνο να με κλέψουν ή να χάσω τα λεφτά μου. Σε μια εποχή τεχνολογικής έκρηξης, κυρίως στην πληροφορική, είναι τουλάχιστον οπισθοδρομικό να παρατείνεται η χρήση συναλλαγματικών μέσων και τρόπων του μεσαίωνα. Αν αρρωστήσω να μπορεί κάποιος λειτουργός της υγείας να έχει άμεσα στη διάθεσή του όλο τον ιατρικό μου φάκελο ακόμα κι αν δεν μιλάει την ίδια γλώσσα με μένα. Φανταστείτε …πόσες ζωές θα σωθούν…πόσος λιγότερος θρήνος!

Να μην μπορεί κανείς να φοροδιαφύγει. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν θα είχε κανένα πρόβλημα, ίσως να είναι και αίτημα, δίκαιης φορολογίας. Οι πλούσιοι να δίνουν περισσότερα, οι μικρομεσαίοι λιγότερα και οι φτωχοί καθόλου. Δεν είναι δα και τεράστια επιστήμη να διακρίνει κανείς τον έχοντα από τον ενδεή. Η δικαιοσύνη σε αυτό το κρίσιμο κομμάτι της καθημερινότητάς μας θα είχε ως αποτέλεσμα την οικοδόμηση εμπιστοσύνης στην αγορά άρα την ανάπτυξη και ταυτόχρονα πρωτόγνωρα επίπεδα κοινωνικής πολιτικής!

Θα ήθελα να ζω σε ένα κόσμο που δεν θα υπάρχουν σύνορα, ούτε έθνη. Τι έχω να χωρίσω εγώ από τον απλό πολίτη μιας άλλης χώρας. Όλοι είμαστε το ίδιο. Με την ίδια βιολογική υπόσταση αλλά και τις ίδιες αγωνίες. Επιτέλους να καταργηθεί η (αν)ηθική της γεωπολιτικής και να διαχυθεί παντού ως φως η ηθική της ειρηνικής γειτνίασης και ανεκτικότητας. Φτάνει πια με τους φανατισμούς και τα ιστορικά εθνικά πάθη.

Μιλώντας για φανατισμούς ...θα ήθελα να ζω σε ένα κόσμο που δεν θα πιστεύει σε κανένα θεό. Ο άνθρωπος καθορίζει τη μοίρα του και την ποιότητα της ζωής του. Η θρησκεία είναι μια ψυχική ανάγκη εναπόθεσης του φόβου και της αγωνίας για ζωή σε αψηλάφητα μεταφυσικά γεγονότα και πρόσωπα. Η προσπάθεια της ανοχής σε κάποιον άλλο θεό πάντα προσκρούει σε βαθιά ριζωμένες αγκυλώσεις και η εναλλακτική προσπάθεια της ενοποίησής των θρησκειών δαιμονοποιείται κάνοντας φασαρία χωρίς ουσία και προοπτική.

Θα ήθελα να ζω σε ένα κόσμο ειρηνικό, ενωμένο, με κοινές αρχές και αξίες, προσανατολισμένο στην ευημερία και την ευτυχία των πολιτών του χωρίς να υπάρχουν οι διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος, η πολιτική, φυλετική, εθνική, θρησκευτική διαφορετικότητα. Για κάθε μεγάλη αλλαγή όμως χρειάζεται προετοιμασία και προϋποθέσεις. Για να φτάσουμε στο ποθούμενο πρέπει να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα και να δεχτούμε κάποιες συμβατικές αλλαγές. Σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Ελπίζω ότι ως άτομα και ως σύνολο θα βρούμε το θάρρος να αλλάξουμε τον κόσμο!!

….νομίζω ότι μετά από αυτά που ζούμε και μετά από τα χειρότερα που θα ζήσουμε, η επόμενη ή το πολύ η μεθεπόμενη γενιά ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη θα είναι έτοιμη να προσυπογράψει την καταδίκη της και να εκχωρήσει τα ρετάλια της ελευθερίας της συμφωνώντας με ένα μανιφέστο της ως άνω φιλοσοφίας και γραμμής πολύ καλύτερα και πιο μεθοδικά και διθυραμβικά δοσμένο!!! (άλλωστε αν κατάφερα εγώ να γράψω αυτό διαφωνώντας με κάθε λέξη του, φανταστείτε πόσο καλά θα το γράψει ή θα το εκφωνήσει κάποιος που το πιστεύει)