Ο μονόλογος ενός παλαιστή

Ο Γιάννης Ζαμαντουρίδης σε στιγμές περισυλλογής 
Wohlfahrt Rainer

.

Γράφει ο Κουκλίδης Χαράλαμπος
Ο Γιάννης Ζαμαντουρίδης δεν αφήνει την ζωή να τον δέσει κεφαλοκλείδωμα. Αυτή τη στάση ζωής είχε κατά το παρελθόν στη πάλαι ποτέ Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, την οποία εφαρμόζει και σήμερα. Ο αθλητικός διευθυντής της Γερμανικής Ομοσπονδίας Πάλης διερωτάται: Ποια η αξία του αθλητισμού για την Γερμανία;

Ο καιρός, στο Εθνικό Προπονητικό Κέντρο Πάλης είναι κρύος και βροχερός. Εδώ και πολύ καιρό η βροχή στάζει από την οροφή του κτηρίου στις παλαίστρες. Για την επισκευή της θα πρέπει να επενδυθούν χρήματα, τα οποία δεν υπάρχουν. Στο πλαίσιο του ρόλου μου ως αθλητικού διευθυντή της Ομοσπονδίας θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για αυτό. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από μια δουλειά. Θέλω να δώσω την καρδιά μου για την πάλη και τον αθλητισμό.

Το χρηματικό δεν είναι το κεντρικό ζήτημα στο άθλημά μας. Κατ 'αρχάς, έχει να κάνει με το πάθος μου για αυτό το άθλημα. Ωστόσο, το βασικό ερώτημα θα πρέπει να είναι το εξής: Ποια είναι η σημασία του αθλήματος της πάλης και του αθλητισμού για τη Γερμανία; Ο αθλητισμός θα πρέπει να απεγκλωβιστεί από την πολιτική, η όποια αναβάθμιση του αθλητισμού θα πρέπει να μετράται με το τι έχει να προσφέρει στην κοινωνία. Μέσα από τον αθλητισμό θα πρέπει να μεταδίδονται αξίες, και να διαμορφώνονται στάσεις ζωής που είναι πολύ σημαντικές. Το σφίξιμο των δοντιών, για παράδειγμα, όταν τα πράγματα δυσκολέψουν, ή κληθούμε να διαβούμε δύσβατους δρόμους στην ζωή. Η ικανότητα για αυτο-προβληματισμό και αυτοπειθαρχία. Λυπάμαι αλλά έχω την εντύπωση ότι η πολιτική αντιμετωπίζει τον αθλητισμό ως κόστος και όχι ως μια πολύτιμη επένδυση.

Δεν αρκεί να σταθούμε δίπλα στους ποδοσφαιριστές κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου μπροστά σε ένα ακροατήριο εκατομμυρίων. Η σημασία του αθλητισμού πρέπει να τονιστεί περισσότερο και να έρθει στο προσκήνιο. Συχνά συγκρινόμαστε με την Αγγλία, η οποία τελευταία είχε μεγαλύτερες επιτυχίες με όλο και λιγότερο αριθμό προπονητών και αθλητών απ' ότι εμείς. Αλλά εκεί υπάρχουν πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες καθώς και το σύνολο του πληθυσμού το οποίο στηρίζει τους αθλητές του. Κάτι που το είδαμε στο Λονδίνο. Εν αντιθέσει κάτι τέτοιο έχουμε να το δούμε στην Γερμανία από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, και αυτό γιατί δεν συμφωνούμε ως προς το αν θέλουμε κάτι τέτοιο ή όχι.

Γεννήθηκα το 1966 στην πόλη Καρλ Μαρξ της πρώην Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και έχω τις ρίζες μου στο αθλητικό σύστημα της ΛΔΓ. Πάντα κρατούσα μια κριτική στάση σε οτιδήποτε, κάτι που συνεχίζω να το κάνω και σήμερα, την εποχή εκείνη όμως η στάση μου αυτή δεν ήταν ευεργετική. Δεν θέλω να αυτοπαρουσιαστώ ως θύμα του καθεστώτος, αλλά ίσως κάτω από άλλες συνθήκες τα πράγματα να ήταν διαφορετικά για μένα. Παρόλα αυτά είχαμε καλές συνθήκες προπόνησης.

Ο αθλητισμός ήταν πάντα στην πρώτη θέση Λόγω της σωματικής μου διάπλασης, ήμουν πολύ σωματώδης ως παλαιστής, διέθετα όμως και πολύ καλή τεχνική κατάρτιση. Παρόλα αυτά δεν έμαθα ποτέ πώς να αποκτώ ισχύ σε συγκεκριμένο χρόνο X. Αυτή είναι μια ικανότητα που αναπτύσσεται κατά την διάρκεια αγωνιστικών αναμετρήσεων σε Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Αυτό το έλλειμμα είχε αρνητικό αποτέλεσμα για μένα καθώς ως μέλος της εθνικής ομάδας για έξι χρόνια, δύο χρόνια ως έφηβος και τέσσερα χρόνια στην εθνική ανδρών, να μην μπορώ να πλασαριστώ στα μετάλλια στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις. Στα διασυλλογικά πρωταθλήματα τα αθλητικά σωματεία ανταγωνίζονταν το ένα το άλλο.

Ήμουν μέλος ενός αστικού αθλητικού σωματείου, το SC Motor Zella-Mehlis. Ήμασταν πάντα σε μειονεκτική θέση σε σχέση με το Sports Club ASK του Στρατού ή το τμήμα πάλης του Αθλητικού Σωματείου της Αστυνομίας, την Dynamo (Δυναμό). Αναζητούσα φιλίες στην τέχνη και τη μουσική σκηνή, θεωρώντας ότι χρειάζομαι και άλλες προσλαμβάνουσες, εκτός αθλητισμού. Ήταν μια στάση που διεύρυνε τους ορίζοντές μου. Παρ 'όλα αυτά, ο αθλητισμός για μένα ήταν πάντα στην πρώτη θέση. Οι φίλοι με τους οποίους γράφαμε μουσική έχουν επίσης ασχοληθεί και με την συγγραφή κειμένων και άρθρων κοινωνικής κριτικής.

Η συνέντευξη δόθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου του 2014 στην Frankfurter Allgemeine Zeitung