Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να στροβιλίζεται στα ίδια λάθη.

Του Φώτη Κυριακίδη - "Ενεργοί Δημότες Χακληδόνος"

Παρακολουθήσαμε με προσοχή την παρουσίαση του προϋπολογισμού εσόδων εξόδων για το 2015, που από τεχνικής άποψης είναι ορθή. Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνεται και από την έκθεση του παρατηρητηρίου που μας εστάλη. Ακόμα το παραδέχτηκε ο εισηγητής της πλειοψηφίας, αντιδήμαρχος οικονομικών στην αρχή της παρουσίασης.

ΔΕΝ ΣΥΝΤΑΞΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΜΑΣ ΕΙΠΕ.

Αυτό όμως που έρχεται να επιβεβαιώσει η έκθεση του παρατηρητηρίου είναι ότι ουσιαστικά χρεώνει στις διοικήσεις των δήμων την μη χρηστή διαχείριση των οικονομικών μέχρι σήμερα. Πράγμα άλλωστε που ήταν γνωστό τοις πάσι. Και σε κεντρικό επίπεδο αλλά και σε τοπικό ίδια διαχείριση. Σπατάλη και ευνοιοκρατία οδήγησαν την οικονομία μας όπου την βλέπουμε σήμερα. Παντελής έλλειψη αναπτυξιακής αντίληψης δημιούργησε κοινωνίες που δεν παράγουν αλλά καταναλώνουν. Τα χρέη στους δήμους δεν δημιουργήθηκαν την εποχή της φτώχειας. Συσσωρεύτηκαν την εποχή της αφθονίας. Αυτήν την περίοδο ο σημερινός δήμαρχος άσκησε την εξουσία για 8 χρόνια και άφησε πίσω του χρέος. Ο ίδιος το παραδέχτηκε στην τοποθέτησή του. Λαϊκίσαμε μας είπε. Το ποσό που μας κληροδότησε ο ίδιος ως χρέος είναι μετρήσιμο. Αυτό συνέβη την περίοδο που η οικονομία του δήμου μας ήταν ανθηρή, 1998-2006, Επιδοτήθηκε με περισσότερα από 500-600 εκατομμύρια δραχμές από τα αμμορυχεία του Αξιού.

Σήμερα καλείται να διοικήσει για άλλα 5 χρόνια. Την εποχή της φτώχειας. Ελπίζει να μειώσει το έλλειμμα του δήμου, χωρίς λεφτά και με την ίδια αντίληψη για την διαχείριση που είχε και τότε.

Η έλλειψη αναπτυξιακής στρατηγικής, μας καθιστά υποχείρια του συσσωρευμένου χρέους που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες διοικήσεις. Και η έλλειψη αναπτυξιακής πολιτικής υπογραμμίζεται κυρίως από τον τρόπο οργάνωσης της νέας διοίκησης του δήμου απέναντι στην πρόκληση της ανάπτυξης που θα έπρεπε να ήταν η κυρίως αναφορά της.

Ζούμε όντως σε μια εποχή δύσκολη αλλά είναι υποχρέωση της διοίκησης να μας εμφυσήσει ελπίδα. Αλλά δυστυχώς δεν το κάνει.

Η μη εγγραφή στον προϋπολογισμό δαπανών που αφορούν καθαρά άσκηση κοινωνικής πολιτικής καθώς και η επιλογή της διοίκησης να αγνοήσει την ανάγκη των πολιτών για προστασία τους μέσω του θεσμού του συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης δείχνουν την πρόθεση της να κινηθεί σε μνημονιακή γραμμή. Πολίτες ανυπεράσπιστοι είναι η γενικότερη αίσθηση που αποπνέει αυτή η διοίκηση.

Από το ποσό των 615.000€ που εγγράψατε ως επιχορήγηση για το Νομικό πρόσωπο τα 594.000€ είναι η μισθοδοσία των υπαλλήλων και μόλις 21.000€ είναι για να άσκηση κοινωνικής πολιτικής.

• Τι θα πρωτοκάνετε με αυτά;
• Θα λύσετε το πρόβλημα της αυξημένης παραβατικότητας σε Χαλκηδόνα και Μεσημβρία; 
• Θα καλύψετε ανάγκες μετακίνησης ειδικών ομάδων; 
• Θα οργανώσετε την κοινωνική υπηρεσία του δήμου μας; 
• Θα το έχετε ως μαξιλάρι για τους ολοένα και περισσότερους ανέργους; 
• Θα χρηματοδοτήσετε δράσεις για την ανεργία; Είναι μόλις 21.000€.

Μήπως νομίζει ο δήμαρχος ότι αν βάλει τους συλλόγους να μαζέψουν τρόφιμα και τα μοιράσει στους αναξιοπαθούντες είναι δική του κοινωνική πολιτική;

Είναι κάτι που η κοινωνία ούτως ή άλλως το κάνει.

Το αστείο ποσό των 23.000€ για την ενίσχυση των τοπικών συμβουλίων σημαίνει ότι τα συμβούλια χρησιμοποιήθηκαν για να κερδηθούν οι εκλογές και τώρα παραγκωνίζονται.

Υπογραμμίζουν με τον καλύτερο τρόπο την άποψη της διοίκησης για την δημοκρατία. Βέβαια δεν μας ξενίζει η απόφαση της διοίκησης να προχωρήσει στον περίφημο διακανονισμό των χρεών των δημοτών προς τον δήμο και την ΔΕΥΑΧ χωρίς προηγούμενα να έχει συστήσει ένα όργανο που με διαφάνεια θα προστατέψει τους αδύναμους από τον οικονομικό στραγγαλισμό. Η άρνησή του να κουβεντιάσουμε την λειτουργία της ΔΕΥΑΧ στο δημοτικό συμβούλιο ως θέμα ημερήσιας διάταξης μας βρίσκει αντίθετους.

Το μόνο αναπτυξιακό εργαλείο του δήμου μας στέκεται ανενεργό.