Με την πάροδο ενός έτους παρά ενός μηνός από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας Δημοτικής αρχής, μόνο ευοίωνο και ρόδινο δεν διαγράφεται το μέλλον για τον Δήμο Χαλκηδόνος.
Η θέσπιση του νόμου του Κλεισθένη, με την εισαγωγή της αναλογικής εκλογιμότητας των δημοτικών συμβούλων που τόσο περιέπλεξε και δυσκόλεψε την κυβερνησιμότητα των δήμων αλλά και η πανδημία του κορωνοϊού και το lockdown με τις βαριές επιπτώσεις του στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή των δημοτών επηρέασαν την Ελλάδα και τους Έλληνες στο σύνολό τους.
Ανάλογα προβλήματα εμφανίστηκαν και στη συνεργασία μεταξύ των δημοτικών αρχών και των προέδρων του κάθε χωριού, που προήλθαν από ανεξάρτητα ψηφοδέλτια.
Στον Δήμο Χαλκηδόνος όμως, επιβεβαιώνεται η λαϊκή ρήση για το στραβό κλήμα και το γάιδαρο.
Λίγοι ήμασταν εμείς που προεκλογικά εκτιμήσαμε τον κίνδυνο της προβολής του ακραίου τοπικισμού προς άγρα ψηφοφόρων, όπως επίσης, λίγοι ήμασταν όσοι διαβλέψαμε την επαύριο των εκλογών τη δυσκολία διοικήσεως ενός βαθειά διχασμένου τοπικά Δήμου. Πριν τις εκλογές δεν καλλιεργήθηκε στη συνείδηση των δημοτών το γεγονός ότι όλοι είμαστε επιβάτες στο ίδιο πλοίο που ονομάζεται Δήμος Χαλκηδόνος, με κοινή ρότα και μοίρα. Και αυτό δεν αποτελεί προσωπική εκτίμηση αλλά κοινή διαπίστωση. Το αποδεικνύουν άλλωστε περίτρανα τα εκλογικά ποσοστά κάθε παράταξης κατά Δημοτική Ενότητα Αγίου Αθανασίου, Κουφαλίων και Χαλκηδόνας.
Ένθεν και κείθεν του ποταμού Αξιού θερμοκέφαλοι τοπικιστές υπερηφανεύονται ότι άλωσαν ως άλλη Κωνσταντινούπολη την έδρα του δήμου και άλλοι συναισθανόμενοι ως ελεύθεροι πολιορκημένοι να οραματίζονται την ανάκτηση αυτής. Και σαν να μη έφτανε αυτό, ο Δήμαρχος, κ. Αναγνωστόπουλος, στο ξεκίνημα της διοικήσεως του και παρασυρόμενος από γνωστό wannabe Ρασπούτιν του στενού πολιτικού του κύκλου, επέλεξε την εδραίωση της πολιτικής του επικράτησης διά των καταγγελιών και των προσφυγών κατά στελεχών και συμβούλων αλλά και ολόκληρων παρατάξεων της αντιπολίτευσης.
Το αποτέλεσμα;
Η δημιουργία μεγαλύτερου χάσματος και διχασμού μεταξύ των δημοτικών παρατάξεων, όπου πλέον η λέξη συναίνεση ακούγεται ως αστείο. Ο Δήμαρχος βέβαια, ως έμπειρο στέλεχος της τοπικής αυτοδιοίκησης, διείδε γρήγορα το πολιτικό αδιέξοδο (αν δεν το είχε προβλέψει και προσχεδιάσει πριν τις εκλογές) και απομάκρυνε με συνοπτικές διαδικασίες συμβούλους που τον βοήθησαν μεν στις εκλογές, μετεκλογικά δε του ήταν πολιτικά μη ωφέλιμοι.
Η ζημία όμως έχει γίνει ήδη και τα αποτελέσματά της είναι απτά στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας των δημοτών, παρά τις φιλότιμες προσωπικές προσπάθειες κάποιων (όχι όλων) αντιδημάρχων.
Προσωπικά, παρόλο που έχει περάσει ήδη 1 χρόνος απραξίας, πιστεύω ότι ακόμη δεν έχει χαθεί το στοίχημα για τον Δήμο μας. Το να μην προσέρχεται κάποιος δημοτικός σύμβουλος στα Δ.Σ. ή να μην ψηφίζει θέματα είναι δημοκρατικό του δικαίωμα και θα κριθεί γι’ αυτό. Όπως δικαίωμα κάθε Διοίκησης είναι για κάθε αδυναμία της να κατηγορεί την αντιπολίτευση ή τις προηγούμενες διοικήσεις ή και να παρουσιάζει το έργο τους ως δικό της. Και στις δυο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, ο ‘λογαριασμός’ πηγαίνει στον δημότη και ο Δήμος οπισθοδρομεί. ΤΩΡΑ, είναι η ώρα Δημοτικοί σύμβουλοι που προάγουν λόγω και έργω και αντιπροσωπεύουν τον τοπικισμό, τον ρεβανσισμό, την έπαρση της εξουσίας, να απομονωθούν.
ΤΩΡΑ, είναι η ώρα να σταματήσει ο χαρτοπόλεμος των δηλώσεων - ανακοινώσεων και να στρωθούν όλοι στη δουλειά. ΤΩΡΑ, είναι η ώρα ο κ. Δήμαρχος να αναλάβει εκείνες τις πολιτικές πρωτοβουλίες που θα ανοίξουν τους δρόμους της συνεργασίας και του διαλόγου μεταξύ των παρατάξεων.
ΤΩΡΑ, είναι η ώρα, πριν είναι πολύ αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου